قهوه اسپشیالیتی اتیوپی گوجی درکاپی – فرآوری شسته

قهوه قهوه اتیوپی گوجی چیست؟

برخی از مشهورترین قهوه های دنیا نام های خود را از منطقه ای که برداشت میشن به ارث میبرن. این مثال درباره تمامی قهوه های آفریقا و آمریکا صدق میکند. قهوه هند مالابار نام خودش رو از روش فرآوری خاصی که داره به دست آورده. روشی که در اون دان سبز قهوه به مدت ۳ تا ۴ ماه در معرض باران های موسمی قرار میگیره. بعد از گذشت ۴ ماه شما قهوه ای با اسیدیته یا میزان ترشی بالاتر و میزان کافئین کمتری خواهید داشت. طعم و مزه این قهوه مانند هیچ کدام از قهوه هایی که تا به حال استفاده کردید نیست.

اگر تا به حال قهوه هند و مخصوصا قهوه مالبار رو نوش جان کردید، وقتشه شما رو قانع کنیم حداقل یکبار این قهوه رو امتحان کنید.

درباره قهوه اتیوپی گوجی درکاپی بیشتر بدانید

ما آدما طعم و مزه ها به خوبی یادمون میمونه. بعد از اینکه اولین بار یک غذا یا یک نوشیدنی خوشمزه میخوریم، طعم و مزه رو به حافظه بلند مدت منتقل میکنه. اینجوری هر زمان شما یک نوشیدنی یا حتی قهوه ای که میخورید رو با حافظه خودتون مقایسه میکنید. حالا فکر کنید یک قهوه که تا حالا امتحان نکردید رو نوش جان کنید. تمام بدن و ذهن شما از این تجربه جدید خوشحال خواهد شد. قهوه اتیوپی گوجی یکی از اون قهوه هاست.

هر قهوه عطر و طعم منحصر به فردی داره که کارکتر یا شخصیت دان قهوه رو تشکیل میدن. آب و هوا، ارتفاع، میزان رطوبت و … میتونن باعث بشن گیاه قهوه محصولی کاملا متفاوت تولید کنه. این باعث شده قهوه طعم و عطر های بی شماری داشته باشه. شما هرگز نخواهید توانست تمام عطر و طعم های قهوه رو تجربه کنید.

قهوه اتیوپی گوجی در منطقه ای به نام گوجی رشد میکنه. این مناطق در افریقا واقع هستند.

داستان این قهوه

در گذشته قهوه یکی از نوشیدنی ها یا مواد مصرفی لاکچری و لوکس بود. هر کسی از هر طبقه اجتماعی نمیتونست قهوه بخوره. بعد ها با رشد قهوه و به وجود اومدن شرایط مناسب در سراسر دنیا، این فرصت برای قهوه پیش اومد تا یکی از مجبوب ترین نوشیدنی های دنیا بشه. در سراسر قلمروی انگلستان قهوه به محصول تجاری تبدیل شد. اتیوپی هم که یکی از مستعمره های انگلستان بود از این قاعده مستثنی نبود. روش تهیه قهوه در اتیوپی و تمام دنیا به روش درست کردن چای امروزی بود و جالبه بدونید عمر دستگاه های اسپرسو بیش از ۱۵۰ سال نیست.

همون طور که گفتیم این قهوه عطر و طعم و ویژگی های منحصر به فردی داره. اونم به دلیل پردازش بسیار خاص این قهوه اس. روش پردازش این قهوه کاملا بر حسب شانس و اتفاق کشف شد. در زمان حکومت انگلیسی ها، تقریبا تمام قهوه اتیوپی به اروپا صادر میشد.

همین طور که انگلیس به تولیدات کشور اتیوپی اضافه میکرد، در اروپا محبوبیت قهوه بالاتر میرفت. انتقال و مدیریت بسته ها و محموله هایی با حجم بسیار زیاد اونم تقریبا با فاصله بسیار زیاد باعث میشد که قهوه برای مدت طولانی روی دریا بمونه. اگر از مسیر طوفان سالم به اروپا میرسید، هر قهوه طعم و مزه متفاوتی داشت.

در طول زمان متوجه شدن برخی از ای قهوه هایی که به وسیله حمل و نقل میشن رنگ های متفاوتی هم دارن. مثلا همون دان قهوه در برخی از ماه های سال، روی دریا رنگ عوض میکرد و زرد میشد. فهمیدن رطوبت و دمای هوا و یا حتی میزان باد در طعم و مزه قهوه تاثیر خواهد گذاشت.

با پیشرفت تکنولوژی همه چیز درباره قهوه اتیوپی عوض شد

با گذشت زمان و پیشرفت حمل و نقل، این زمان کمتر میشد و قهوه ها در محیط های سر بسته حمل و نقل و آماده میشدن. همین باعث شد قهوه سبز اتیوپی با کاهش کیفیت و محبوبیت رو به رو بشه. برای اینکه شرایط یکسانی به وجود بیارن مجبور بودن دست به خلاقیت بزنن.

اونا یک منطقه در اتیوپی پیدا کردن که میتونستن همون شرایط طبیعی که در قدیم وجود داشت رو شبیه سازی کنن. از طرفی به دلیل اینکه پردازش این قهوه طبیعی بود، به کیفیت دان سبز این قهوه ضربه وارد نشد. اما به دلیل اینکه باران های موسمی یک فصل چهار ماهه و معمولا در تابستان دارند امکان پردازش به این روش در ماهای دیگه سال وجود نداره.

امروزه شما میتونید همون قهوه ای رو نوش جان کنید که توسط کشتی های انگلیسی به اروپا برده میشد. انگار توی هر کاپ قهوه شما میزانی از تاریخ هم وجود داره.

در این مناطق هم گیاه قهوه عربیکا و روبوستا کشت میشه. معمولا به دلیل طولانی بودن پردازش این قهوه، برای تولیدات انبوه صرفه اقتصادی زیادی نداره و قهوه های تولید شده با این پردازش معمولا قهوه تک خاستگاه شناخته میشن.